co do Autocada ja niestety mam tylko 2004 polski wiec jak ktos chce taka wersje to moge nagrac...mialam miec 2008 ale przy instalacji zabił mi kompa wiec dlatego i wam go nie dam a tak w ogole co to była za wersja autcada na zajęciach...moze napisac do pana pukaluka :d no i gdyby ktos udostepnil kawalek swojego serwera ( Ten ktos wie o Kim mowie) moglabym to wrzucic

Ostatnio edytowany przez katarzyna25 (2008-03-15 21:31:28)

Tak jak Kasia Katarzyna napisała, na papierze, zapisane odręcznie, mamy przedstawić zalety projektowania cyfrowego w stosunku do analogowego. Zaś w e-mailu mamy mu wysłać instrukcję wykonania rzutu prostokątnego. W dodatku on coś mówił, abyśmy skorzystali z pomocy w programie...

Ostatnio edytowany przez gd (2008-03-16 23:13:05)

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Ostatnio edytowany przez katarzyna25 (2008-03-26 22:50:08)

jako ze tan mail do ziomka ma byc metoda kopiuj wklej, wiec kazdy bedzie mial to samo, poporstu skopiujcie to co jest tutaj:

Oglądanie rzutowania równoległego
w przestrzeni 3D
W obszarze modelu można obejrzeć rzutowanie równoległe modelu 3D
z dowolnego punktu obserwacji.
Przegląd widoków rzutowania równoległego
w przestrzeni 3D
Aby określić punkt lub kąt w obszarze modelu, można:
■ Wybrać typowy widok 3D z paska narzędzi.
■ Wprowadzić współrzędne lub kąty określające punkt obserwacji w przestrzeni
3D.
■ Wyświetlić widok płaszczyzny XY aktualnego LUW, zapisanego LUW
lub GUW.
■ Zmieniać widok 3D dynamicznie, za pomocą urządzenia wskazującego.
■ Ustalić przednią i tylną płaszczyznę tnącą, aby ograniczyć liczbę obiektów,
które są wyświetlane.
Oglądanie w przestrzeni 3D jest dostępne tylko w obszarze modelu. Przy pracy
w obszarze papieru nie można używać poleceń przeglądania 3D takich,
jak polecenie PKTOBS, DWIDOK czy PLAN do definiowania widoków obszaru
papieru. Widok w obszarze papieru jest zawsze widokiem planarnym.
Wybór gotowych widoków 3D
Szybkim sposobem ustawienia widoku jest wybór jednego z predefiniowanych
widoków 3D. Standardowe, predefiniowane widoki równoległe i izometryczne
można wybierać poprzez nazwę lub opis. Widoki te reprezentują najczęściej
używane opcje: Góra, Dół, Przód, Tył, Lewo i Prawo. Ponadto, widok można
ustawić za pomocą opcji izometrycznych: Izometryczny SW (południowy zachód),
Izometryczny SE (południowy wschód), Izometryczny NE (północny wschód)
i Izometryczny NW (północny zachód).
Aby zrozumieć, jak działają widoki izometryczne, można sobie wyobrazić
spoglądanie z góry na sześcian. Przechodząc do lewego dolnego narożnika
sześcianu, patrzy się na sześcian w widoku izometrycznym SW. Przechodząc
do prawego górnego narożnika sześcianu, patrzy się na sześcian w widoku
izometrycznym NE.
Oglądanie rzutowania równoległego w przestrzeni 3D | 151
Aby skorzystać ze standardowego widoku 3D
■ Z menu Widok, wybierz Widoki 3D. Następnie wybierz widok
prdedefiniowany (Z góry, Z dołu, Z lewej itp.).
pasek narzędzi Widok
Linia poleceń WIDOK
Definiowanie widoku za pomocą wartości
współrzędnych lub kątów
Można zdefiniować kierunek obserwacji przez wprowadzenie wartości
współrzędnych punktu lub pomiar dwóch kątów obrotu.
Punkt ten reprezentuje stanowisko obserwatora w przestrzeni 3D podczas
oglądania modelu, patrząc w kierunku punktu o współrzędnych 0,0,0. Wartości
współrzędnych Punktu obserwacji są wyrażone względem globalnego układu
współrzędnych chyba, że zmieni się zmienną systemową WORLDVIEW. Konwencje
definiowania standardowych widoków różnią się w projektowaniu
architektonicznym i w projektowaniu mechanicznym. W projektowaniu
architektonicznym, rzut płaszczyzny XY jest widokiem z góry. W projektowaniu
mechanicznym rzut płaszczyzny XY jest widokiem z przodu.
Użytkownik może obracać widok za pomocą polecenia ODPKTOBS. Poniższa
ilustracja przedstawia widok zdefiniowany przez dwa kąty względem osi X
i płaszczyzny XY GUW.
góra
NW NE
SW SE
SW izo
góra
152 | Rozdział 12 Określanie widoku 3D
Aby ustawić widok za pomocą współrzędnych punktu obserwacji
1 Z menu Widok, wybierz Widoki 3D ➤ Punkt obserwacji.
2 Kliknij punkt wewnątrz kompasu, aby określić punkt obserwacji. Wybrany
punkt obserwacji zostanie użyty do oglądania rysunku w kierunku 0,0,0.
Linia poleceń PKTOBS
Aby ustawić widok za pomocą dwóch punktów obrotu
1 W linii poleceń wpisz pktobs.
2 Wpisz r (Obrót), aby określić nowy kierunek wykorzystując dwa kąty.
3 Podaj kąt na płaszczyźnie XY mierzony od dodatniej osi X.
4 Wpisz kąt względem płaszczyzny XY określający pozycję obserwatora
podczas oglądania modelu w kierunku 0,0,0.
Linia poleceń PKTOBS
Aby ustawić standardowe widoki poleceniem PKTOBS (konwencja
architektoniczna)
1 W linii poleceń, wpisz pktobs.
2 Wpisz współrzędne odpowiednie dla właściwego punktu obserwacji:
■ Wpisz 0,0,1 dla widoku z góry (planarnego).
■ Wpisz 0,-1,0 dla widoku z przodu.
■ Wpisz 1,0,0 dla widoku z prawej.
■ Wpisz 1,-1,1 dla widoku izometrycznego.
Linia poleceń PKTOBS
punkt obserwacji
kąt względem
płaszczyzny XY
kąt względem osi X
Z
Y
X
kierunek widoku
Oglądanie rzutowania równoległego w przestrzeni 3D | 153
Aby ustawić standardowe widoki poleceniem PKTOBS (konwencja
architektoniczna)
1 W linii poleceń, wpisz pktobs.
2 Wpisz współrzędne odpowiednie dla właściwego punktu obserwacji:
■ Wpisz 0,1,0 dla widoku z góry.
■ Wpisz 0,0,1 dla widoku z przodu.
■ Wpisz 1,0,0 dla widoku z prawej.
■ Wpisz 1,1,1 dla widoku izometrycznego.Ten widok odpowiada widokowi
z punktu obróconego w prawo o 45 stopni i do góry o 35.267 stopni.
Linia poleceń PKTOBS
Przejście do widoku płaczszyzny XY
W programie AutoCAD® rzut jest to widok widziany z punktu na dodatniej osi Z,
w kierunku początku układu 90,0,0). W efekcie uzyskujemy widok płaszczyzny
XY.
Można przywrócić widok i układ współrzędnych, który jest standardowy
dla większości programów AutoCAD przez ustawienie orientacji LUW względem
GUW, a następnie sprowadzenie widoku 3D do planu.
Aby zmienić aktualny widok na widok płaszczyzny XY
1 Z menu Widok, wybierz Widoki 3D. Następnie wybierz Plan.
2 Wybierz jedną z następujących opcji:
■ Aktualny (dla bieżącego LUW)
■ Globalny (dla GUW)
■ Nazwany (dla zapisanego LUW)
Linia poleceń PLAN
Dynamiczna zmiana widoku 3D
Wykorzystując dynamiczną zmianę widoku, można zobaczyć efekty zmiany
punktu obserwacji podczas edycji. Wykorzystując tę metodę, można również
uprościć chwilowo widok wybierając tylko te obiekty, które są potrzebne
do określenia widoku. Alternatywnie, po naciśnięciu ENTER bez wybierania
obiektów, Dynamiczny widok 3D wyświetla model małego domku zamiast
aktualnego rysunku. Domek można wykorzystać do zdefiniowania kąta
obserwacji i odległości. Kiedy ustawienia są kompletne, po zakończeniu
polecenia, AutoCAD zastosuje zmiany do całego modelu 3D w bieżącym widoku.
154 | Rozdział 12 Określanie widoku 3D
Ustawianie płaszczyzn tnących
Można utworzyć widoki częściowego lub pełnego przekroju rysunku przez
umieszczenie przedniej i tylnej płaszczyzny tnącej, które sterują widocznością
obiektów w oparciu o ich odległość od teoretycznej kamery. Można przesuwać
płaszczyzny tnące prostopadle do linii obserwacji pomiędzy kamerą a celem
(punktem, na który skierowana jest kamera). Cięcie usuwa z widoku obiekty
znajdujące się przed przednią płaszczyzną tnącą i za tylną płaszczyzną tnącą.
Poniższa ilustracja przedstawia działanie płaszczyzn tnących:
Ady tworzyć rzutowanie równoległe w sposbób dynamiczny
1 W linii poleceń, wpisz dwidok.
2 Wykonaj jedną z poniższych instrukcji:
■ Wybierz obiekty do wyświetlenia i naciśnij ENTER.
■ Naciśnij ENTER nie wybierając obietków, aby zobaczyć reprezentację
domku, która pokazuje aktualny kąt obserwacji.
3 Wprowadź ka (Kamera).
Domyślnie AutoCAD ustawia punkt kamery w środku rysunku.
4 Dopasuj widok tak, jak przy ustawianiu kamery.
Można ustawiać dynamicznie widok przez przesuwanie kursora i klikanie.
5 Aby zmienić metodę wprowadzania kąta, wpisz k (Kąt).
Widok można także dopasować za pomocą dwóch metod podawania kąta.
■ W odpowiedzi na zgłoszenie Podaj kąt względem płaszczyzny XY, wpisz
kąt kamery, powyżej lub poniżej płaszczyzny XY aktualnego LUW.
Standardowe ustawienie, 90 stopni, kieruje kamerę prosto w dół.
Po podaniu kąta, kamera ma zablokowaną wysokość i można obracać
kamerę dookoła celu podając kąt obrotu mierzony względem osi X
aktualnego układu LUW.
płożenie płaszczyzn tnących
widok wynikający
z położenia kamery
kamera
cięcie przednie
cięcie tylne
Wyświetlanie widoku perspektywicznego | 155
■ Odpowiadając na zgłoszenie Podaj kąt na płaszczyźnie XY od osi X, można
obracać kamerę dookoła celu określając kąt obrotu względem osi X
aktualnego LUW.
6 Po zakończeniu określania rzutowania równoległego, naciśnij ENTER.
Linia poleceń DWIDOK
Aby ustawić płaszczyzny cięcia
1 W linii poleceń, wpisz dwidok.
2 Wybierz obiekty, na podstawie których zostanie ustawiony widok.
3 W linii poleceń, wpisz p (Przytnij).
4 Wpisz p, aby ustawić przednią płaszczyznę cięcia lub t, aby ustawić tylną
płaszczyznę cięcia lub naciśnij ENTER.
5 Ustaw położenie płaszczyzny obcięcia przez przesunięcie suwaka
albo wprowadzenie odległości od celu.
6 Naciśnij ENTER aby zakończyć polecenie.
Linia poleceń DWIDOK
Aby przywołać domyślny widok i LUW
1 Z menu Widok, wybierz Widoki 3D.
2 Wybierz Plan.
3 Wybierz GUW.
Linia poleceń PLAN
Wyświetlanie widoku perspektywicznego
Można definiować widoki perspektywiczne modelu do tworzenia realistycznych
efektów. Różnica pomiędzy definiowaniem widoku perspektywicznego a
definiowaniem rzutowania równoległego jest taka, że widoki perspektywiczne
wymagają podania odległości pomiędzy teoretyczną kamerą a punktem celu. Mała
odległość daje ostry efekt perspektywy; duża dległość daje łagodny efekt.
Poniższa ilustracja pokazuje ten sam model krawędziowy w rzutowaniu
równoległym i w widoku perspektywicznym. Oba rzutowania są oparte na tym
samym kierunku obserwacji.
156 | Rozdział 12 Określanie widoku 3D
Wiele operacji nie jest dostępnych w widoku perspektywicznym, np. przesuwanie
i zmiana powiększenia oraz operacje, które wymagają wykorzystania lokalizacji
obiektu lub wskazywania za pomocą urządzenia.
Widok perspektywiczny obowiązuje aż do wyłączenia lub do zdefiniowania
nowego widoku.
Aby zdefiniować widok perspektywiczny modelu 3D
1 W linii poleceń, wpisz dwidok.
2 Wybierz obiekty do wyświetlenia.
3 Wprowadź ka (Kamera).
Standardowo, AutoCAD ustawia punkt kamery w środku rysunku.
4 Dopasuj widok tak, jak przy ustawianiu kamery.
Reprezentacja w postaci domku pokazuje aktualny kąt obserwacji. Można
ustawiać dynamicznie widok przez przesuwanie kursora i klikanie.
5 Aby zmienić metodę wprowadzania kąta, wpisz t (Przełącz kąt).
Widok można dopasować za pomocą dwóch metod podawania kąta.
■ W odpowiedzi na zgłoszenie Podaj kąt względem płaszczyzny XY, wpisz
kąt kamery, powyżej lub poniżej płaszczyzny XY aktualnego LUW.
Standardowe ustawienie, 90 stopni, kieruje kamerę prosto w dół.
Po podaniu kąta, kamera ma zablokowaną wysokość i można obracać
kamerę dookoła celu podając kąt obrotu mierzony względem osi X
aktualnego układu LUW.
■ Odpowiadając na zgłoszenie Podaj kąt na płaszczyźnie XY od osi X, można
obracać kamerę dookoła celu określając kąt obrotu względem osi X
aktualnego LUW.
6 Aby wyłączyć widok perspektywiczny, wpisz o (Odległość).
rzutowanie róznoległe rzutowanie perspektywiczne
Interaktywne określanie widoków 3D (Orbita 3D) | 157
7 Określ odległość albo naciśnij ENTER aby ustawić widok perspektywiczny.
Można użyć suwaka do ustawienia odległości pomiędzy wybranymi obiektami
a kamerą, albo wpisać liczbę rzeczywistą. Jeżeli punkty celu oraz kamery leżą
bardzo blisko (lub jeżeli jest duże powiększenie), można zobaczyć tylko małą
część rysunku.
Linia poleceń DWIDOK
Aby wyłączyć widok perspektywiczny
1 W linii poleceń, wpisz dwidok.
2 Wybierz obiekty do wyświetlenia.
3 Wpisz w (Wyłącz).
Perspektywa zostanie wyłączona i przywrócony zostanie widok rzutowania
równoległego.
Linia poleceń DWIDOK
Interaktywne określanie widoków 3D
(Orbita 3D)
Używanie polecenia 3DORBITA, aby uruchomić interaktywne oglądanie modelu
3D.
Przegląd Orbity 3D
Polecenie 3DORBITA uaktywnia w aktualnej rzutni interaktywny widok
przestrzenny. Gdy polecenie 3DORBITA jest aktywne, do ustawiania widoku
modelu można użyć urządzenia wskazującego. Cały model lub dowolny obiekt
modelu można oglądać z różnych punktów obserwacji.
Widok polecenia 3DORBITA wyświetla obiekt sterujący, który jest okręgiem
podzielonym na cztery kwadranty przez mniejsze okręgi. Gdy aktywne jest
polecenie 3DORBIT obserwowany punkt (cel widoku) jest nieruchomy. Punkt,
z którego obserwowny jest model, czyli miejsce gdzie znajduje się kamera, porusza
się wokół celu. Środek manipulatora kołowego jest punktem celu.
158 | Rozdział 12 Określanie widoku 3D
Obiekty w rysunku można cieniować, gdy polecenie 3DORBITA jest aktywne.
Ustawianie opcji wyświetlania grafiki
trójwymiarowej (Obrita 3D)
Ustawienia konfiguracyjne grafiki wpływają na sposób wyświetlania
trójwymiarowych obiektów, na przykład, gdy polecenie 3DORBITA jest aktywne,
będzie wyświetlane cieniowanie i cechy graficzne obiektów 3D. Opcje te należy
ustawić w oknie dialogowym Konfiguracja systemu graficznego 3D. Ustawienia te
nie mają wpływu na sposób powlekania obiektów.
AutoCAD wykorzystuje System Grafiki 3D Heidi® opracowany przez firmę
Autodesk jako standardowy system wyświetlania grafiki. Gdy używany jest inny
system graficzny, należy zainstalować go zgodnie z dokumentacją posiadanej
karty wyświetlacza.
Ustawienie świateł i materiałów (Orbita 3D)
Poprzez zmianę ustawień w oknie dialogowym Konfiguracja systemu graficznego
3D można ustalić, w jaki sposób światła, materiały, faktury i przezroczystość będą
wyświetlane w widokach 3D. Okno dialogowe Konfiguracja systemu graficznego
3D można otworzyć w oknie dialogowym Opcje przez wybranie zakładki System,
a następnie przycisku Właściwości w wycinku Wyświetlnie grafiki 3D. Ustawienia
te mają wpływ na obiekty wyświetlane w dynamicznym widoku przestrzennym
i obiekty pocieniowane za pomocą polecenia STYLCIENIOWANIA. Do wyboru jest
kilka opcji:
■ Światła. Sterują oświetleniem zdefiniowanym w poleceniu ŚWIATŁO. Więcej
informacji na ten temat można uzyskać w dokumentacji “Udostępnianie
świateł” w OPCJE.
manipulator kołowy
Interaktywne określanie widoków 3D (Orbita 3D) | 159
■ Materiały. Sterują materiałami dołączonymi w poleceniu RMAT. Więcej
informacji na ten temat można uzyskać w dokumentacji “Enable Materials”
w OPCJE.
■ Faktury. Sterują fakturami dołączonymi w poleceniu RMAT i USTALUV. Więcej
informacji na ten temat można uzyskać w dokumentacji “Udostępnianie
tekstur” w OPCJE.
■ Przezroczystość. Steruje jakością obrazu kosztem czasu rysowania. Więcej
informacji na ten temat można uzyskać w dokumentacji “Przezroczystość”
w OPCJE.
Więcej informacji na temat świateł można znaleźć w rozdziale dokumentacji
elektronicznej “Użyj świateł do renderowania”.
Wyświetlanie świateł w widokach 3D z obiektami cieniowanymi za pomocą
polecenia STYLCIENIOWANIA podlega nastepującemu ograniczeniu:
■ Nie są wyświetlane cienie.
Wyświetlanie świateł w dynamicznym widoku przestrzennym (3DORBITA)
i obiektów pocieniowanych STYLCIENIOWANIA jest tematem następujących
ograniczeń:
■ Faktury 2D (bitmapy i połączenie bitmap) zostaną wyświetlone tylko
dla składnika materiału kolor/wzór.
■ Nie zostaną wyświetlone faktury 3D (również zwane materiałami bryłowymi,
szablonowymi).
■ Nie zostaną wyświetlone mapy rzeźb.
■ Nie zostaną wyświetlone mapy nieprzezroczystości.
■ Nie zostanie wyświetlona refrakcja.
■ Nie zostanie wyświetlone odbicie.
Inne elementy renderingu, takie jak tło i mgła nie są wyświetlane w widokach 3D.
Ustawianie położenia kamery (Orbita 3D)
Polecenie KAMERA umożliwia zmianę punktu obserwacji, z którego oglądane
będą obiekty w przestrzennym widoku oraz punktu, który będzie celem
obserwacji. Punkt, z którego oglądane są obiekty, określa położenie kamery,
a punkt obserwowany jest położeniem celu.
Po uaktywnieniu polecenia 3DORBITA, standardowym położeniem celu jest
centrum widoku 3D, który nie zawsze jest punktem centralnym oglądanych
obiektów. Przed uruchomieniem polecenia 3DORBITA, należy użyć polecenia
KAMERA i zmienić położenie celu dla widoku 3D Orbita.
160 | Rozdział 12 Określanie widoku 3D
Aby zmienić położenie kamery i celutions
1 W linii poleceń wpisz kamera.
Zostanie wyświetlone aktualne położenie kamery i celu.
2 Położenie kamery można określić za pomocą urządzenia wskazującego
lub podając wartości współrzędnych X,Y,Z .
3 Położenie kamery można określić za pomocą urządzenia wskazującego
lub podając wartości współrzędnych X,Y,Z .
Linia poleceń KAMERA
Aby dopasować odległość kamery w widoku Orbita 3D
1 Z menu Widok wybierz Orbita 3D.
2 Ustaw kursor w obszarze graficznym, naciśnij prawy przycisk myszy i wybierz
z menu podręcznego Więcej ➤ Dopasuj odległość.
Kursor zmieni się w linii z jedną strzałką skierowaną w górą, a drugą w dół.
3 Wskaż i przeciągnij do góry ekranu, aby przesunąć kamerę bliżej obiektów.
Wskaż i przeciągnij w kierunku dołu ekranu, aby odsunąć kamerę od obiektów.
Funkcja Dopasuj odległość symuluje efekt przesuwania kamery, bliżej lub dalej
od obiektów.
Linia poleceń 3DODLEG
kamera w punkcie A, cel w punkcie B
położenie kamery i cel kamera w punkcie B, cel w punkcie A
Interaktywne określanie widoków 3D (Orbita 3D) | 161
Korzystanie z poleceń Orbita 3D
Narzędziami wyświetlania, rzutowania i wizualizacji w widoku Orbita 3D steruje
kilka dostępnych poleceń. Opcje Nowy fragment i Zoom można uruchomić
z menu kursora Orbita 3D lub na pasku narzędzi Orbita 3D. W trakcie działania
polecenia 3DORBITA można również włączyć perspektywę lub rzutowanie
równoległe widoku.
Cieniowanie obiektów w widoku Orbita 3D
Obiekty w dynamicznym widoku 3D mogą być cieniowane, aby ich obraz
przestrzenny stał się bardziej realny. Można zmienić sposób cieniowania obiektów
za pomocą różnych trybów cieniowania dostępnych z menu kursora Orbita 3D.
Użycie elementów wspomagających wizualizację w widoku Orbita 3D
W dynamicznym widoku Obrita 3D, można wyświetlić jeden lub kilka elementów
wspomagających wizualizację (kompas, siatka i symbol LUW). Obok aktywnej
opcji wspomagającej wizualizację jest wyświetlany znacznik. Elementy
wspomagające wizualizację, które są aktywne po wyjściu z polecenia 3DORBITA
pozostaną aktywne poza widokiem dynamicznym Orbita 3D,
chyba że w poleceniu STYLCIENIOWANIA zostanie wybrana opcja Model
krawędziowy 2D.
■ Kompas. Wewnątrz manipulatora kołowego wyświetla sferę z trzema liniami
reprezentującymi osie X, Y i Z.
rzut
kamera w punkcie A
kamera w punkcie B
162 | Rozdział 12 Określanie widoku 3D
■ Siatka. Rysuje szyk linii płaszczyźnie równoległej do aktualnych osi X i Y,
a prostopadłą do osi Z. Wysokość wyświetlania siatki jest ustalana poprzez
wartość zmiennej systemowej ELEVATION.
Po uruchomieniu polecenia 3DORBITA, za pomocą polecenia SIATKA należy
ustawić zmienne systemowe, które sterują wyświetlaniem siatki. Liczba
głównych linii siatki odpowiada wartości ustalonej za pomocą opcji Odstęp
siatki w poleceniu SIATKA, która jest przechowywana w zmiennej systemowej
GRIDUNIT. Między liniami głównymi jest wyświetlanych 10 linii poziomych
i 10 linii pionowych.
Podczas zbliżania i oddalania w dynamicznym widoku Orbita 3D, liczba linii
siatki zmienia się, tak aby linie były czytelne. Mniej linii jest rysowanych
po zmniejszeniu obrazu (oddalenie). Podczas zbliżania, rysowanych będzie
coraz więcej linii, aż ich liczba będzie znowu odpowiadała liczbie ustalonej
w zmiennej systemowej GRIDUNIT.
■ Symbol LUW. Włącza i wyłącza symbol LUW. Po uruchomieniu polecenia
3DORBITA, w widoku Orbita 3D będzie wyświetlany pocieniowany symbol
LUW. W symbolu LUW, oś X jest czerwona, oś Y jest zielona, a oś Z niebieska
lub błękitna. Polecenie LUWSYMB steruje również wyświetlaniem symbolu
LUW 3D.
Ciągły ruch po orbicie
Można wskazać punkt w widoku Orbita 3D i przeciągnąć kursor, aby rozpocząć
ciągły ruch modelu w widoku. Po zwolnieniu przycisku na urządzeniu
wskazującym, obrót jest kontynuowany w kierunku wykonanego przeciągania.
Gdy opcja Ciągłe okrążanie 3D jest aktywna, można zmienić widok przez
naciśnięcie prawego klawisza myszy w obszarze graficznym i wybranie z menu
kursora Rzutowanie, Tryby cieniowania, Pomoce wizualizacji, Przywróć widok
lubWidoki standardowe. W trakcie działania Ciągłe okrążanie można również
włączać i wyłączać płaszczyzny cięcia; jednak, nie można tych płaszczyzn
dopasować. Po wybraniu z menu kursora Nowy fragment, Orbita lub Dopasuj
płaszczyzny tnące, Ciągłe okrążanie przestanie działać.
Interaktywne określanie widoków 3D (Orbita 3D) | 163
Przywracanie widoku i używanie widoków standardowych
W trakcie działania polecenia 3DORBITA można powrócić do widoku, który był
aktualny podczas pierwszego uruchomienia widoku Orbita 3D.
Można wybrać jeden z sześciu standardowych widoków równoległych lub jeden
z czterech widoków izometrycznych. Widoki izometryczne bazują na kamerze
ustawionej w punkcie 0,0,0.
Dostęp do poleceń widoku Orbita 3D z linii poleceń
W trakcie działania polecenia 3DORBITA nie można wpisywać poleceń w linii
poleceń. Jednak, gdy polecenie 3DORBITA nie jest aktywne, można wpisać
polecenie, które uruchamia 3DORBITA i uaktywnia w tym samym czasie jedną
z opcji. Na przykład, 3DZOOM uruchamia widok Orbita 3D i włącza opcję Zoom.
Patrz 3DPRZEKRÓJ, 3DORBITA, 3DNFRAGM, 3DODLEG, 3DKAMERA, i 3DZOOM
w dokumentacji Opis poleceń.
Aby uruchomić widok Orbita 3D
1 Wybierz obiekt lub obiekty do oglądania w widoku wyświetlanym za pomocą
polecenia 3DORBITA.
Można obejrzeć cały model przez wybranie dowolnych obiektów. Chociaż,
oglądanie tylko wybranych obiektów usprawnia działanie.
Uwaga Obiekty OLE i obiekty rastrowe nie są wyświelane w widoku
Orbita 3D.
2 Z menu Widok wybierz Orbita 3D.
Manipulator kołowy jest wyświetlany w aktywnej rzutni. Jeśli włączony został
symbol LUW, będzie on pocieniowany. Gdy włączona jest SIATKA,
trójwymiarowa siatka linii zastąpi płaską siatkę kropek.
3 Wskaż i przeciągnij kursor, aby obrócić widok. Gdy przesuwasz kursor
nad różnymi częściami manipulatora kołowego, zmienia się ikona kursora.
Po wskazaniu wygląd kursora w czasie przeciągania określa następujące
obroty widoku:
■ Mała sfera opasana dwiema liniami jest symbolem kursora wyświetlanego
po przesunięciu kursora do wewnątrz manipulatora kołowego.
Przez przeciąganie kursora, gdy przyjmuje postać sfery można w prosty
sposób manipulować widokiem. To działa jak, gdyby kursor porywał sferę
otaczającą obiekty i ciągnął ją wokół punktu celu. Można przciągnąć
poziomo, pionowo i na ukos.
164 | Rozdział 12 Określanie widoku 3D
■ Srzałki otaczające małą sferę to symbol kursora wyświetlanego
po przesunięciu kursora poza manipulator kołowy. Klikanie
poza manipulatorem kołowym i przeciąganie kursora wokół niego
przesuwa widok wokół osi, która biegnie przez środek manipulatora
kołowego, prostopadle do ekranu. Jest to tak zwane “przewijanie.”
Po przesunięciu kursora do wnętrza manipulatora kołowego zmienia się on
w małą sferę otoczoną dwiema liniami i widok zaczyna się swobodnie
poruszać, zgodnie z powyższym opisem. Gdy kursor zostanie przesunięty
z powrotem na zewnątrz manipulatora kołowego, nastąpi powrót
do przewijania.
■ Pozioma elipsa otaczająca małą sferę to symbol kursora wyświetlanego
po ustawieniu kursora nad jednym z mniejszych okręgów, z lewej
lub prawej strony manipulatora kołowego. Klikanie i przeciąganie
któregokolwiek z tych punktów obraca widok wokół osi pionowej lub osi Y,
która biegnie przez środek manipulatora kołowego. Oś Y jest
reprezentowana na kursorze przez linię pionową.
■ Pionowa elipsa otaczająca małą sferę to symbol kursora wyświetlanego
po ustawieniu kursora nad jednym z mniejszych okręgów, na górze lub dole
manipulatora kołowego. Klikanie i przeciąganie któregokolwiek z tych
punktów obraca widok wokół osi poziomej lub osi X, która biegnie
przez środek manipulatora kołowego. Oś X jest reprezentowana
na kursorze przez linię poziomą.
Uwaga Nie można modyfikować obiektów, kiedy działa polecenie
3DORBITA. Aby zakończyć działanie polecenia 3DORBITA, należy nacisnąć
ENTER lub ESC, albo wybrać Zakończ z menu kursora.
Linia poleceń 3DORBITA
Wyświetlanie nowego fragmentu w widoku Orbita 3D
1 Z menu Widok wybierz Orbita 3D.
2 Ustaw kursora w obszarze graficznym, naciśnij prawy przycisk myszy
i wybierz Nowy fragment z menu kursora Orbita 3D.
Kursor przyjmuje postać dłoni.
3 Wskaż i przeciągnij kursor, aby przesunąć widok poziomo, pionowo
lub na ukos.
Widok przesuwa się w kierunku przeciągania kursora.
W trakcie zmiany widoków poprzez wybieranie opcji Nowy fragment i Zoom
z menu kursora Orbita 3D, można jednocześnie korzystać z opcji rzutowania,
trybów cieniowania i elementów wspomagających wizualizację.
Interaktywne określanie widoków 3D (Orbita 3D) | 165
4 Aby zatrzymać wyświetlanie nowych fragmentów, należy nacisnąć prawy
przycisk myszy i wybrać z menu kursora Orbita lub Zoom.
Linia poleceń 3DNFRAGM
Zoom w widoku Orbita 3D
1 Z menu Widok wybierz Orbita 3D.
2 Ustaw kursora w obszarze graficznym, naciśnij prawy przycisk myszy
i wybierz Zoom z menu kursora.
Kursor zmienia się w lupę ze znakami plus (+) i minus (–) signs. Zoom
symuluje efekt działania obiektywu kamery, pozornie przybliżając i oddalając
obiekty. Zbliżenie powiększa obraz. Podczas stosowania rzutowania
perspektywicznego, zoom wyolbrzymia perspektywę, w której wyświetlane są
obiekty. Może to nieznacznie zniekształcać wyświetlanie niektórych obiektów.
3 Wskaż i przeciągnij w kierunku górnej krawędzi ekranu, aby wyświetlić
zbliżenie (powiększony obraz). Wskaż i przeciągnij w kierunku dolnej
krawędzi ekranu, aby wyświetlić oddalenie (obraz zmniejszony).
4 Aby zmienić tryb rzutowania lub cieniowania, albo użyć elementy
wspomagające wizualizację, naciśnij prawy przycisk myszy i wybierz opcję
z menu kursora.
5 Aby zakończyć zoom, naciśnij prawy przycisk myszy i wybierz z menu kursora
Orbita lub Nowy fragment.
Linia poleceń 3DZOOM
Aby używać okna zoom w widoku Orbita 3D
1 Z menu Widok wybierz Orbita 3D.
2 Naciśnij prawy przycisk myszy w obszarze graficznym i wybierz z menu
kursora Więcej ➤ Zoom okno.
Kursor zmienia się w ikonę okna i możesz wybrać obszar do powiększenia.
3 Kliknij i przeciągnij urządzenie wskazujące, aby narysować prostokąt
obejmujący wybrany obszar.
Po zwolnieniu przycisku wskazującego, zostanie wyświetlone powiększenie
wybranego fragmentu rysunku.
Linia poleceń 3DORBITA
166 | Rozdział 12 Określanie widoku 3D
Zoom zakres w widoku Orbita 3D
1 Z menu Widok wybierz Orbita 3D.
2 Naciśnij prawy przycisk myszy w obszarze graficznym i wybierz z menu
kursora Więcej ➤ Zoom zakres.
Widok zostanie ustawiony na środku ekranu i będzie zawierał wszystkie
obiekty w widoku 3D.
Linia poleceń 3DORBITA
Aby wybrać rzutowanie równoległe lub perspektywy w widoku Orbita 3D
1 Z menu Widok wybierz Orbita 3D.
2 Naciśnij prawy przycisk myszy w obszarze graficznym i wybierz Rzutowanie.
3 Wybierz jedną z następujących opcji:
■ Równoległe. Zmienia tak widok, aby dwie równoległe linie nigdy nie
spotkały się w jednym punkcie. Kształty w rysunku nie są zmienione, a te
będące bliżej nie wydają się zniekształcone. Jest to standardem.
■ Perspektywa. Zmienia tak widok, aby wszystkie równoległe linie zbiegały
się w jednym punkcie. Im dalej znajdują się obiekty, tym wydają się
mniejsze, obiekty bliżej położone wydają się większe. Kształty są raczej
zniekształcone, gdy obiekty są bardzo blisko. To jest widok najbardziej
odpowiadający temu, co widzimy w rzeczywistości.
Obok aktywnej opcji rzutowania jest wyświetlany znacznik.
Uwaga Po zakończeniu polecenia 3DORBITA, wybrane rzutowanie
pozostanie aktualne. W rzutowaniu perspektywicznym nie można
modyfikować, wskazywać punktów, wykonywać operacji zmiany widoku,
Zoom i Nowy fragment.
Aby zmianić tryb cieniowania w widoku Orbita 3D
1 Z menu Widok wybierz Orbita 3D.
2 Naciśnij prawy przycisk myszy w obszarze graficznym i wybierz z menu
kursora Tryby cieniowania.
Interaktywne określanie widoków 3D (Orbita 3D) | 167
3 Wybierz jedną z następujących opcji:
■ Model krawędziowy. Wyświetla obiekty w widoku 3D używając linii
i krzywych do reprezentacji krawędzi.
■ Krawędzie niewidoczne. Wyświetla w widoku 3D krawędziową
reprezentację obiektów z liniami reprezentującymi niewidoczne krawędzie.
■ Cieniowanie płaskie. Wykonuje cieniowanie obiektów między
wielobocznymi fasetami w widoku 3D. Daje to obiekty mało wygładzone,
z widocznymi fasetami.
■ Cieniowanie Gouraud'a. Wykonuje cieniowanie obiektów w widoku 3D
i wygładza krawędzie między wielobocznymi fasetami. Obiekty są gładsze
i wyglądają bardziej realistycznie.
168 | Rozdział 12 Określanie widoku 3D
■ Cieniowanie płaskie, krawędzie widoczne. Łączy opcje płaskiego
cieniowania i Model krawędziowy. Obiekty są cieniowane płasko
z prześwitującym modelem krawędziowym.
■ Cieniowanie Gouraud'a, krawędzie widoczne. Łączy opcje Cieniowanie
Gouraud'a iWidoczne krawędzie. Obiekty są cieniowane cieniowaniem
Gouraud'a z prześwitującym modelem krawędziowym.
Uwaga Po wykonaniu cieniowania obiektów w widoku Orbita 3D, będzie
ono nadal zastosowane do obiektów po zakończeniu polecenia 3DORBITA.
Należy użyć polecenia STYLCIENIOWANIA , aby zmienić cieniowanie,
gdy polecenie 3DORBITA nie jest aktywne.
Aby wyświetlić pomoce wizualne
1 Z menu Widok wybierz Orbita 3D.
2 Naciśnij prawy przycisk myszy w obszarze graficznym i wybierz z menu
kursora Pomoce wizualizacji.
3 Wybierz jedną lub więcej z następujących opcji: Kompas, Siatka lub Symbol
LUW.
Linia poleceń 3DORBITA
Interaktywne określanie widoków 3D (Orbita 3D) | 169
Aby włączyć ciągłe okrążanie
1 Z menu Widok wybierz Orbita 3D.
2 Naciśnij prawy przycisk myszy w obszarze graficznym i wybierz
Więcej ➤ Ciągłe okrążanie.
Kursor zmieni się w sferę otoczoną dwiema liniami.
3 Kliknij i przeciągnij w kierunku, w którym ma odbywać się ruch orbity.
4 Zwolnij przycisk wskazujący.
Orbita będzie się poruszała w kierunku, który określisz za pomocą urządzenia
wskazującego.
5 Aby zmienić kierunek ruchu orbity, kliknij i przeciągnij w nowym kierunku,
a potem zwolnij przycisk wskazujący.
Kierunek ruchu orbity ulegnie zmianie.
Aby przywrócić widok
1 Z menu Widok wybierz Orbita 3D.
2 Naciśnij prawy przycisk myszy w obszarze graficznym i wybierz z menu
kursora Przywróć widok.
Zostanie przwrócony widok, który był widokiem aktualnym w chwili
uruchomienia polecenia 3DORBITA.
Aby skorzystać ze standardowego widoku Orbita 3D
1 Z menu Widok wybierz Orbita 3D.
2 Naciśnij prawy przycisk myszy w obszarze graficznym i wybierz z menu
kursora Widoki standardowe.
3 Wybierz z listy jeden z widoków.
Dopasowanie płaszczyzn tnących (Orbita 3D)
W dynamicznym widoku 3D, można ustawić dla obiektów płaszczyzny tnące.
Płaszczyzna tnąca jest niewidoczna. Obiekty lub fragmenty obiektów przesunięte
za płaszczyznę tnącą nie będą widoczne w tym widoku. W oknie Dopasuj
płaszczyzny tnące znajdują się dwie płaszczyzny tnące, przednia i tylna. Obie
płaszczyzny tnące są reprezentowane w oknie Dopasuj płaszczyzny tnące
przez dwie linie, na górze i dole tego okna.
Za pomocą przycisków paska narzędzi lub menu kursora Dopasuj płaszczyzny
tnące wybierz płaszczyznę, która ma być dopasowana.
Gdy płaszczyzny tnące są włączone w momencie opuszczania dynamicznego
widoku 3D, pozostaną nadal włączone w widoku 2D i 3D.
170 | Rozdział 12 Określanie widoku 3D
W danej chwili można dopasować tylko jedną płaszczyznę tnącą,
oprócz przypadku, gdy zostanie wybrana opcja Utwórz płat.Wciśnięty przycisk
na pasku narzędzi wskazuje na dopasowywaną aktualnie płaszczyznę.
Po dopasowaniu jednej płaszczyzny można dopasować drugą. Gdy wciśnięty jest
przycisk Utwórz płat obie płaszczyzny są dopasowywane jednocześnie.
Włączanie i wyłączanie płaszczyzn tnących
Zamknięcie okna Dopasuj płaszczyzny tnące nie wyłącza tych płaszczyzn. Można
obracać widok orbity 3D i wciąż płaszczyzny tnące będą widoczne.
Podczas obracania widoku, różne fragmenty obiektów będą przycinane
podczas przechodzenia przez płaszczyzny tnące. Do wyłączania i włączania
płaszczyzn tnących można użyć menu kursora Orbita 3D.
Uwaga Gdy płaszczyzny będą włączone w chwili wyjścia z widoku orbita 3D,
pozostaną one aktywne w widoku 2D i 3D.
Aby dopasowć płaszczyzny tnące w widoku Orbita 3D
1 Z menu Widok wybierz Orbita 3D.
2 Naciśnij prawy przycisk myszy w obszarze graficznym i wybierz z menu
kursora Więcej ➤ Dopasuj płaszczyzny tnące.
Okno Dopasuj płaszczyzny tnące wyświetla obiekty w widoku obróconym
o kąt 90 stopni. Płaszczyzny tnące ustawiane są w oknie Dopasuj płaszczyzny
tnące, a rezultat jest wyświetlany w głównym widoku Orbita 3D.
3 Naciśnij prawy przycisk myszy w widoku Dopasuj płaszczyzny tnące,
a następnie wybierz z menu kursora jedną z następujących opcji:
■ Przednia płaszczyzna tnąca. Włącza i wyłącza przednią płaszczyznę tnącą.
Po włączeniu przedniej płaszczyzny tnącej będzie widać efekty
przesuwania linii, która ustawia przednią płaszczyznę tnącą wg opisu
w punkcie 4.
■ Tylna płaszczyzna tnąca. Włącza i wyłącza tylną płaszczyznę tnącą.
Po włączeniu tylniej płaszczyzny tnącej będzie widać efekty przesuwania
linii, która ustawia przednią płaszczyznę tnącą wg opisu w punkcie 4.
4 Naciśnij prawy przycisk myszy w oknie Dopasuj płaszczyzny tnące i wybierz
z menu kursora jedną z następujących opcji:
■ Dopasuj przednią płaszczyznę tnącą. Ustawia tylko przednią płaszczyznę
tnącą. Linia umieszczona na dole okna ustawia przednią płaszczyznę tnącą.
Gdy wybierzesz w punkcie 3 procedury opcję Przednia płaszczyzna tnąca,
możesz obejrzeć w dynamicznym widoku Orbita 3D efekt przesuwania linii
w górę i w dół.
Interaktywne określanie widoków 3D (Orbita 3D) | 171
■ Dopasuj tylną płaszczyznę tnącą. Ustawia tylko tylną płaszczyznę tnącą.
Linia umieszczona na górze okna ustawia tylną płaszczyznę tnącą.
Gdy wybierzesz w punkcie 3 procedury opcję Tylnia płaszczyzna tnąca,
możesz obejrzeć w dynamicznym widoku Orbita 3D efekt przesuwania linii
w górę i w dół.
■ Utwórz płat. Sprawia, że obie płaszczyzny tnące, przednia i tylna,
ustawione w zadanej od siebie odległości przesuwają się razem. Ustaw obie
płaszczyzny tnące zgodnie z opisem powyżej, aby ustalić odległość
między nimi, a potem wybierz Utwórz płat. Spowoduje to wyświetlenie
w widoku Orbita 3D “płata” obiektów. Aby zobaczyć płat w głównym
widoku Orbita 3D, wybierz opcję Przednia płaszczyzna tnąca i Tylna
płaszczyna tnąca w punkcie 3.
5 Kliknij i przeciągnij linię płaszczyzny tnącej, aby przyciąć obszar, który ma
zostać wyłączony z widoku.
Podczas używania opcji Utwórz płat w danej chwili można dopasowywać
tylko jedną płaszczyznę tnącą. Wciśnięty przycisk na pasku narzędzi wskazuje
na dopasowywaną aktualnie płaszczyznę. Po dopasowaniu jednej płaszczyzny,
można dopasować drugą. Gdy wciśnięty jest przycisk Utwórz płat obie
płaszczyzny są dopasowywane jednocześnie.
Aby włączyć i wyłączyc płaszczyzny tnące
1 Z menu Widok wybierz Orbita 3D.
2 Ustaw kursor w obszarze graficznym, naciśnij prawy przycisk myszy i wybierz
Więcej.
Znacznik obok opcji Przednia płaszczyzna tnąca lub Tylna płaszczyzna tnąca
oznacza, że płaszczyzna cięcia jest włączona.
3 Wybierz opcję ze znacznikiem obok, aby wyłączyć płaszczyznę cięcia.

http://www.geobid.com.pl/instrukcje/k1/k1_1d1.htm    od tej strony zaczyna sie tabela ze znakami tylko które to sa te sytuacyjne

Miszka...to tylko kilkanascie znakow jak drzewa pomniki i inne takie i recznie trzeba zrobic ...masz linka do k1  na stronie wczesniej i tam sobie wybierz.. podaj kody literowe znakowe i narysuj